Żyjemy w hałasie. Zewnętrznym – dźwięki miasta, powiadomienia, tempo. I wewnętrznym – gonitwa myśli, planów, analiz. Cisza staje się dobrem deficytowym. Ale to właśnie w niej możemy usłyszeć siebie. Mindfulness nie polega na tym, by uciszyć wszystko, ale by nauczyć się być z tym, co jest, w sposób łagodny, obecny i ciekawy.

"Znowu to wraca" – mówi wielu pacjentów doświadczających depresji. Nawroty są częste, czasem pojawiają się bez wyraźnej przyczyny. Mindfulness-Based Cognitive Therapy (MBCT) to podejście stworzone właśnie z myślą o tych nawrotach. Nie obiecuje, że "już nigdy nie wróci", ale uczy, jak radzić sobie inaczej, gdy ciemność znów zaczyna zapadać.

To pytanie, z którym wiele osób przychodzi na terapię par. Już nie jest tak jak dawniej, ale jeszcze nie wiadomo, czy to już koniec. Jest złość, zmęczenie, smutek. Ale też wciąż jakaś część siebie, która pyta: "A może jeszcze można coś uratować?". Terapia par to nie tylko próba naprawy. To przestrzeń, w której można sprawdzić, czy warto. I to nie na podstawie chwilowego impulsu, ale przez uczciwe spotkanie ze sobą i z drugą osobą.

Z zewnątrz wszystko może wyglądać dobrze: wspólny dom, dzieci, plany wakacyjne. A jednak między Wami jest coraz więcej ciszy, zdawkowych pytań, zmęczenia sobą. Nie ma wielkich dramatów, tylko codzienne „mijanie się” – jakbyście szli równoległymi ścieżkami, które kiedyś się przecinały. Terapia par nie jest tylko dla tych, którzy krzyczą, zdradzają lub są o krok od rozstania. Czasem to przestrzeń właśnie dla tych, którzy po prostu się pogubili.

Są takie rzeczy, których nie zobaczymy w samotności. Nawet w najgłębszej indywidualnej refleksji nie dotrzemy tam, gdzie może zaprowadzić nas relacja. Dlatego terapia grupowa potrafi zmieniać życie. Bo kiedy widzisz siebie w oczach innych, dostajesz bezcenny dar: perspektywę. Akceptację. Czasem konfrontację. Zawsze żywego człowieka naprzeciwko, a nie tylko swoje domysły i przekonania.

Terapia grupowa wzbudza różne emocje. Dla niektórych to nadzieja na wsparcie i poczucie wspólnoty. Dla innych – przerażająca wizja "obnażenia się" przed obcymi. A jeszcze inni myślą: "to nie dla mnie, ja potrzebuję indywidualnego podejścia". Wokół terapii grupowej narosło wiele mitów. Czas się z nimi zmierzyć.

Dla wielu osób myśl o terapii traumy jest przerażająca. Pojawia się lęk: "czy będę musieć wszystko powiedzieć?", "czy znowu przeżyję ten ból". I choć otwartość może być pomocna, to prawda jest taka: w EMDR nie musisz opowiadać wszystkiego, by doświadczyć ulgi i zdrowienia.

Słowo"trauma" coraz częściej pojawia się w rozmowach. To dobrze – bo oznacza, że jako społeczeństwo coraz mniej boimy się tego tematu. Ale jednocześnie wokół niego narosło wiele nieporozumień. Jedno z nich dotyczy samego procesu zdrowienia: co to w ogóle znacz "przetworzyć traumę"? I jak wygląda to w praktyce, np. w terapii EMDR?

Czasem pytamy: "Czy dobrze robię?", "Czy to ma sens?", "Czy to jest w porządku?". Szukamy odpowiedzi na zewnątrz: w opiniach innych, w normach, w schematach. Terapia ACT zaprasza, by spojrzeć gdzie indziej — do własnego wnętrza. Tam można znaleźć wartości, które nie są celem samym w sobie, ale kierunkiem. Kompasem.

Czy zdarza Ci się myśleć: "nie powinnam tak się czuć", "muszę się uspokoić", "dlaczego znów to przeżywam"? Wielu z nas nauczyło się, że emocje trzeba kontrolować, "ogarniać", minimalizować. Ale co, jeśli to nie działa? Co, jeśli im bardziej z nimi walczysz, tym mocniej Cię ścigają? ACT (Acceptance and Commitment Therapy) proponuje zupełnie inne podejście: nie walcz z emocjami, zacznij je zauważać i ucz się z nimi żyć.

Każdego dnia stajemy przed wyborami. Czasem drobnymi: czy wstanę kilka minut wcześniej, by poćwiczyć? A czasem fundamentalnymi: czy zostanę w tej relacji? Czy chcę tak dalej żyć? Terapia ACT (Acceptance and Commitment Therapy) nie daje prostych odpowiedzi. Ale daje kompas. A może raczej... uczy, jak go w sobie odnaleźć.

Zdarzyło Ci się kiedyś płakać "bez powodu"? Albo poczuć napad niepokoju w sytuacji, która obiektywnie wydawała się bezpieczna? A może Twoje ciało od lat "trzyma" napięcie, choć nie potrafisz już powiedzieć dlaczego? W terapii Gestalt ciało to nie tylko pojazd dla umysłu. To żywe źródło informacji, które często mówi głośniej i prawdziwiej niż nasze słowa. W podejściu somatycznym nie pytamy: "Co myślisz o tej sytuacji?" tylko:"Co się teraz dzieje w Twoim ciele?" – i od tego zac

Wyobraź sobie, że przychodzisz do gabinetu terapeutycznego i zamiast usłyszeć: "ma pani X", "cierpi pan na Y", trafiasz na człowieka, który przede wszystkim chce Cię poznać. Zainteresowanego Tobą, nie tylko Twoim objawem. Kogoś, kto zadaje pytania, które nie prowadza do diagnozy, ale do Ciebie. To właśnie jedno z kluczowych założeń terapii Gestalt: spotkanie, a nie etykieta.

Trening Biofeedback to metoda terapeutyczna, która polega na dostarczaniu informacji zwrotnej o zmianach w stanie fizjologicznym organizmu.

Pierwsza sesja terapeutyczna może być trudna. Jeśli nie wiesz, czego się spodziewać i jak się do niej przygotować – podpowiadam.

Psychoterapia indywidualna to przede wszystkim budowanie bezpiecznej przestrzeni pomiędzy terapeutą a klientem.

Coraz więcej osób decyduje się na skorzystanie z pomocy psychoterapeuty. Część z nich pracuje w nurcie Gestalt.